ΣΕΙΡΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ: 90-92. Ταξίδι στη Νορβηγία, στη Δανία και στην Ιρλανδία

του Δρ Δημητρίου Κουτάντου – Εκπαιδευτικού, Διδάκτορα Ειδικής Αγωγής

Το ταξίδι στις σκανδιναβικές χώρες ολοκληρώνεται στη Νορβηγία και στην Δανία.  Από την κοσμική νορβηγική κοινωνία η καθηγήτρια θεολογίας Karin  Flornes, μας παρουσιάζει τις αρχές μιας ‘πολυθρησκευτικής εκπαίδευσης’, μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ευρωπαϊκό Χωριό» στο οποίο συμμετέχουν 52 ευρωπαϊκές χώρες. Τι συμβαίνει όταν μια Ελληνίδα εκπαιδευτικός που έχασε τους παππούδες της στην καταστροφή της Σμύρνη συναντάει τους Τούρκους συναδέλφους της; Άλλες όψεις της ανθρωπιστικής εκπαίδευσης αφορούν στην αυτοεικόνα των φοιτητών και στην οικολογική εκπαίδευση μέσα στη φύση. Οι εικόνες μας διηγούνται την εξέλιξη της Ευρώπης από το Μεσαίωνα, την ανάδυση της εργατικής τάξης μέχρι την μετα-μοντερνικότητα. Από τις σκανδιναβικές χώρες προχωράμε στην Ιρλανδία των Κελτών, της παγκόσμιας λογοτεχνίας και των εκατομμυρίων μεταναστών.

90. Ταξίδι στη Νορβηγία, φιόρδ, πετρέλαιο και μεταμεσονύκτιος ήλιος στον Αρκτικό κύκλο!

«Στη Νορβηγία η αϊδερή, η πάπια της θαλάσσης,/ στην γαλανήν ακρογιαλιά ψηλά πάει να φωλιάσει./ Μαδάει από τα στήθη της το πουπουλόχνουδό της,/ και κάμνει μια ζεστή με αυτό, μια μαλακή φωλίτσα./ Μα έρχονται με άσπλαχνη καρδιά στον όχθο οι ψαράδες/ και της κουρσεύουν τη φωλιά, ως το στερνό το χνούδι./ Αυτό δεν σβει μες στο πουλί τον πόθο της αγάπης:/ Ξαναμαδάει τα στήθια του. Κι αυτοί ξαναπροβάλλουν/ και παίρνουν ό,τι έφτιασε. Μα, ακούραστο κι εκείνο,/ σε βράχου τρύπα τη φωλιά ξαναρχινάει να φτιάνει./ Τρίτη φορά κουρσεύουν την και δεν αφήνουν χνούδι!/ Τότε κι αυτό την άνοιξη, με στήθια ματωμένα,/ ανοίγει νύχτα τα φτερά και πάει μακρά στο νότο,/ εκεί που περισσότερο χαμογελούν τα ουράνια» (Erik Ipsen, 1864,  Νορβηγός δραματουργός και ποιητής, εκπατρίστηκε στη Ρώμη έχοντας πριν συγκρουστεί τόσο θεματικά όσο και γλωσσικά με τους συντηρητικούς κύκλους της πατρίδας του).

Συνέντευξη με την Δρ Karin  Flornes, καθηγήτρια θεολογίας στο Τμήμα Εκπαίδευσης των Εκπαιδευτικών στο Bergen

Νορβηγία

Στη Νορβηγία ζούμε πέντε εκατομμύρια άνθρωποι, βόρεια της Ευρώπης. Το ένα τρίτο της έκτασής της βρίσκεται πάνω από τον αρκτικό κύκλο όπου επικρατούν έξι μήνες ημέρα και έξι

μήνες σκοτάδι. Το καλοκαίρι κυριαρχεί ο «μεταμεσονύκτιος» ήλιος. Στη χώρα μου υπάρχουν πολλά βουνά και φιόρδ, πολύ κρύο και χιόνι. Στο παρελθόν οι άνθρωποι εξαρτιόνταν πολύ από το ψάρεμα, το κυνήγι των φαλαινών. Σήμερα προσπαθούμε να κρατήσουμε μια οικολογική ισορροπία. Στα βόρεια της Νορβηγίας ζει η μειονότητα των Sammy, αυτοί είναι οι «ιθαγενείς» της Ευρώπης. Στα νότια υπάρχουν μικρές βιομηχανικές πόλεις με σεβασμό στη φύση. Εδώ στο Μπέργκεν έχουμε την περισσότερη βροχή στην Ευρώπη. Κοντά μας υπάρχουν φιόρδ, παγετώνες που μπορείς να φτάσεις και με το τρένο από το Όσλο. Αρχίζεις από τη θάλασσα, ανεβαίνεις σε υψόμετρο 1.200 μέτρων με τις παγωμένες λίμνες ακόμη και το καλοκαίρι, και μετά κατηφορίζεις στον Ατλαντικό στα φιόρδ. Στα φιόρδ έχεις το συναίσθημα ότι είσαι ταυτόχρονα στη γη αλλά και μέσα στη θάλασσα. Η θάλασσα έρχεται προς τη γη. Είσαι ταυτόχρονα στο βουνό και στη θάλασσα. Μπορείς να κάνεις σκι ή να πας για ψάρεμα αστακών. Η μεταπολεμική εξόρυξη του πετρελαίου άλλαξε το επίπεδο της διαβίωσής μας. Τα περισσότερα χρήματα τοποθετούνται σε ένα κρατικό επενδυτικό ταμείο για τις επόμενες γενιές. Σήμερα αυτό το ταμείο διαθέτει 800 δισεκατομμύρια δολάρια και πλησιάζει το 200% του ΑΕΠ της χώρας.

Ιστορία

Οι πρώτοι κάτοικοι σε αυτή τη γη εγκαταστάθηκαν την «εποχή των παγετώνων». Αργότερα εμφανίστηκαν οι Βίκινγκς (900 μ.Χ.) και ο αρχηγός τους ο Harald Farfagre, ο «Ξανθομάλλης», ενοποίησε τη Νορβηγία. Οι Βίκινγκς διέσχισαν πρώτοι τον Ατλαντικό και πιθανότητα έφτασαν ως την νότια Αμερική. Ήρθαν σε επαφή με το χριστιανισμό το 10ο αιώνα και υποχρεώθηκαν να τον αποδεχτούν γιατί ηττήθηκαν το 1066 από το βασιλιά Harald Hardrada. Ο θαλάσσιος, πολυθεϊκός, αγροτικός και οικογενειακός πολιτισμός των Βίκινγκς έμεινε πίσω. Ισχυροποιήθηκε ο ατομισμός, η προσωπικότητα έγινε πιο ισχυρή, οι άνδρες δεν μπορούσαν πλέον να παντρεύονται παρά μόνο μια γυναίκα και απαγορεύτηκαν οι δούλοι. Η Νορβηγία έγινε καθολική χώρα και το 1397 ενώθηκε με τη σημερινή Δανία. Ο βασιλιάς της Δανίας μετέφρασε τη Βίβλο αλλά έκλεισε τα μοναστήρια. Πίστευε ότι η πίστη ήταν αρκετή και δε χρειάζονταν τα μοναστήρια και οι εικόνες. «Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο με την πίστη του»! Αυτή η άποψη εξαπλώθηκε από τον Martin Louther King και τον προτεσταντισμό της Γερμανία. Μετά από τετρακόσια χρόνια αποκτήσαμε την ανεξαρτησία μας. Από το 1814 έως το 1905, είχαμε ένα καταπιεστικό σουηδικό καθεστώς. Σήμερα έχουμε Βασιλευμένη Δημοκρατία, οι μονάρχες μας υιοθέτησαν ονόματα παρόμοια με αυτά των Βίκινγκς για να υπονοήσουν την ιστορική συνέχεια.

Σκανδιναβοί [Skaðan/κίνδυνος + awjo/νησί]

Είμαστε στην Ευρώπη αλλά όχι ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με δυο δημοψηφίσματα το 1972 και το 1994 δώσαμε αρνητική απάντηση. Η ιδιαιτερότητα μας ξεκινάει από τη γλώσσα. Αν είσαι Νορβηγός μπορείς να καταλάβεις ένα Δανό, ένας Δανός καταλαβαίνει ένα Σουηδό. Έχουμε διαφορετικές γλώσσες αλλά καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο. Τη Σκανδιναβική γη ενώνει η θάλασσα, αλλά και στον αέρα η κοινή αεροπορική εταιρεία «Σκανδιναβικές Αερογραμμές».

(«Ταξίδι στη Νορβηγία, Βίντεο και Φωτογραφίες διάρκειας 7’ λεπτών): Όσλο, Πάρκο Γλυπτικής Βίγκελαντ, Πολικό Μουσείο Fram, Όσλο-Μπέργκεν με τρένο, από τη θάλασσα στα 1.222 μέτρα με τις παγωμένες λίμνες και ξανά στη θάλασσα, Τρόντχαϊμ – Μεσαιωνικός Καθεδρικός Νίδαρος, Μεταμεσονύκτιος Ήλιος στον Αρκτικό Κύκλο, Βόρειο Ακρωτήριο, Φωτογραφίες

Εκπαίδευση

Η εκπαίδευση επηρεάζεται από τα πολιτικά, ιστορικά, πολιτισμικά και κοινωνικά πλαίσια (contexts). Για παράδειγμα στη Νορβηγία υπάρχει μεγάλη ευαισθησία για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί είχαμε κατακτηθεί από τους ναζί και οι άνθρωποι γνωρίζουν τι σημαίνει πόλεμος και τι ελευθερία. Ο πρώην Γερμανός Καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ μίλησε για την ιστορική συνείδηση της Ευρώπης η οποία αναδύεται μέσα από τα δεινά αυτού του πολέμου. Εγώ είμαι καθηγήτρια θεολογίας στο Τμήμα Εκπαίδευσης για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας βαθμίδας στο Μπέργκεν. Στη Νορβηγία στα σχολεία εφαρμόζουμε μια «πολυθρησκευτική προσέγγιση». Η θρησκευτική εκπαίδευση είναι υποχρεωτική από την ηλικία των 6 έως 12 ετών. Δε γίνεται θρησκευτικός προσηλυτισμός αλλά παρουσίαση των θρησκειών και των αξιών που υπάρχουν σε αυτές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό ώστε να χτίσουμε την εθνική μας ταυτότητα και να ενισχύσουμε τις έννοιες του έθνους, του κράτους και της ενότητας. Προσπαθούμε να δώσουμε το μήνυμα της πίστης και του σεβασμού. Αυτές είναι βασικές αρχές για την ανάπτυξη της συνοχής, της ανεκτικότητας και της συνεργασίας. Θα συναντήσεις λοιπόν άτομα με μουσουλμανική παράδοση να συνεργάζονται με τους χριστιανούς χτίζοντας ένα σταθερό μέλλον για όλους.

Η θρησκεία είναι ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτισμού μας. Ακόμη και στην Ευρώπη που σήμερα ακολουθούμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που βασίζεται στην επιστήμη και όχι στη θρησκευτική πίστη, η εκπαίδευση άρχισε μέσα στα μοναστήρια. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις άλλες θρησκευτικές παραδόσεις με σεβασμό. Αυτό υλοποιούμε στο Κολέγιο μας, στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού προγράμματος στο οποίο συμμετέχουν 52 ευρωπαϊκά κράτη, δημιουργήσαμε ένα «Ευρωπαϊκό Χωριό». Αυτή είναι η Ευρώπη, όχι μόνο τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάθε χρόνο συναντιόμαστε στη Γαλλία για δέκα μέρες και μαθαίνουμε για τις θρησκείες και τα έθιμα μας. Εκεί συναντάς μουσουλμάνους, Έλληνες, Τούρκους. Οι Έλληνες έχετε «ισχυρή άποψη», μεγάλο πολιτισμό και είστε «ανοικτοί» να ακούσετε τον άλλο. Έχετε αυτόν τον θαυμάσιο χορό του «Ζορμπά» που χορεύουμε όλοι μαζί και καταπληκτικό φαγητό… Τον προηγούμενο χρόνο κάλεσα στο σπίτι μου τρεις μουσουλμάνους και τρεις Έλληνες, όλοι έγιναν φίλοι. Ήταν πολύ συγκινητικό γιατί μια Ελληνίδα είχε χάσει τους παππούδες της στη σφαγή των Τούρκων στη Σμύρνη. Στην αρχή αυτή ήταν επιφυλακτική απέναντι στους Τούρκους αλλά μετά έγιναν φίλοι. Όταν έφυγαν οι Τούρκοι τους συνόδεψε ως το σιδηροδρομικό σταθμό, προσευχήθηκαν ο ένας για τον άλλο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε μόνο τους πολιτικούς να φτιάξουν ένα καλύτερο κόσμο, χρειαζόμαστε τους ίδιους τους ανθρώπους με τις ανταλλαγές των παραδόσεων μας.

Νορβηγικό Εκπαιδευτικό Σύστημα

Τη δεκαετία του 1970, στη θάλασσά μας, ανακαλύφθηκαν μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου. Η οικονομική ανάπτυξη ενίσχυσε το εκπαιδευτικό και το κοινωνικό μας επίπεδο. Η μόρφωση σε κάθε οικογένεια μπορεί να διαφέρει. Όμως με ποιοτικά και δωρεάν προσχολικά πλαίσια μειώνουμε τα προβλήματα των μαθητών που προέρχονται από τις φτωχές οικογένειες. Ακόμη και οι μειονότητες έχουν ιδιαίτερη προσέγγιση, οι Sammy έχουν διαπολιτισμική εκπαίδευση, διδάσκονται και στη μητρική τους γλώσσα, αν και η συνύπαρξη τους με το σύγχρονο κράτος παραμένει ένα ζήτημα. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν τη δική τους γη, πολλά ζώα, τους τάρανδους, σε μεγάλες εκτάσεις. Με την εμφάνιση του χριστιανισμού και την ίδρυση του Νορβηγικού κράτους γεννήθηκε το ερώτημα, «Ποιος κατέχει τη γη»; Το ερώτημα ακόμα είναι αναπάντητο παρά τα δικαιώματα που έχουν δώσει σε αυτή τη μειονότητα, διατηρεί και δικό της τηλεοπτικό  κανάλι. Όλες οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στηρίζονται, όπως είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Είχα μία κωφή φοιτήτρια και είχε δικό της μεταγλωττιστή στα μαθήματά μου.

Από το 1997 έχουμε ένα νέο αναλυτικό πρόγραμμα και μια νέα δομή. Το υποχρεωτικό σχολείο διαρκεί δέκα έτη αρχίζοντας από την ηλικία των έξι ετών και βασίζεται στην νέα παιδαγωγική αντίληψη για τη μάθηση μέσα από την αλληλεπίδραση. Οι επιμέρους μέθοδοι που εφαρμόζονται για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η ομαδική εργασία και τα σχέδια δράσης (project). Ο ρόλος του εκπαιδευτικού επίσης άλλαξε, δεν είναι πλέον αυτός που «μεταφέρει» τη γνώση, αλλά αυτός που βοηθάει τα παιδιά να «μάθουν πως να μάθουν», είναι «σύμβουλος» του μαθητή. Ένα σημαντικό σχέδιο εργασίας που εφαρμόζουμε στο τμήμα μου αφορά την πνευματική ανάπτυξη των φοιτητών μας γιατί η εικόνα που έχει ο εκπαιδευτικός για τον εαυτό του επηρεάζει την εργασία του με τους μαθητές του. Στο τμήμα μου δουλεύουμε με την αυτοεικόνα των φοιτητών, τις εμπειρίες τους, τον τρόπο που δομούν τις απόψεις τους για τον κόσμο και τα συναισθήματά τους. Χρειάζεται περισσότερος χρόνος αλλά αλλιώς η παιδεία γίνεται επιφανειακή και τεχνοκρατική.

Το άλλο σημαντικό στοιχείο της εκπαίδευσής μας σχετίζεται με την ανάπτυξη της οικολογικής συνείδησης από τις κατώτερες μέχρι τις ανώτερες βαθμίδες. Στη χώρα μου δεν υπάρχουν μεγαλουπόλεις, οι άνθρωποι ζουν διασκορπισμένοι μέσα στη φύση. Στα σχολεία μας υπάρχει ένα σχέδιο εργασίας για την ανάπτυξη της σχέσης μας με το περιβάλλον. Συχνά, μια ημέρα της σχολικής εβδομάδας τα παιδιά δεν πάνε στο σχολείο. Ντύνονται κατάλληλα και πάνε μέσα στη φύση για να δουν, να παρατηρήσουν και να μελετήσουν. Εκεί αναλαμβάνουν εργασίες, για παράδειγμα, ένας μαθητής μπορεί να αναλάβει την παρατήρηση ενός δέντρου για ένα ολόκληρο χρόνο. Μαθαίνουν πώς να επιβιώνουν στη φύση, να ανάβουν φωτιά, να βρίσκουν πόσιμο νερό…

Ευρώπη

Πρέπει να αναπτύξουμε περισσότερη τη συνεργασία και ωριμότητα στις κοινές αποφάσεις μας. Η Αγγλία, για παράδειγμα, συχνά ακολουθεί τη δική της γραμμή, έτσι όμως είμαστε εξαρτημένοι από τις Η.Π.Α. και αυτό δε μου αρέσει γιατί οι Η.Π.Α. έχουν ένα «παγιωμένο» αμερικάνικο τρόπο ζωής που δε μας ταιριάζει. Στην Ευρώπη έχουμε τη δική μας ιστορία και το δικό μας αξιόλογο πολιτισμό, τις δικές μας παραδόσεις. Πιστεύω στον άνθρωπο, όταν όμως βλέπω το ρατσισμό, τους νεοναζί, τη φτώχεια, τον πόλεμο. Πριν λίγο καιρό διάβαζα μια έρευνα για τους νέους νεοναζί της Γερμανίας. Οι περισσότεροι είχαν αποβληθεί από το σχολείο και προέρχονται από φτωχές οικογένειες, προσπαθούν να βρουν ένα αποδιοπομπαίο τράγο για τα προβλήματά τους και η εύκολη ανώδυνη «λύση» είναι οι ξένοι και οι μουσουλμάνοι. Πιστεύω ότι μόνο η ανθρωπιστική εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να καταπνίξει τα αυταρχικά καθεστώτα. Δεν έχω πάει στην Ελλάδα αν και έχω πολλούς φίλους. Έχετε σημαντική ιστορία που μοιραστήκατε με την Ευρώπη, τη δημοκρατία και τη φιλοσοφία. Ο ακρογωνιαίος λίθος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού ήταν η Αθήνα, η Ρώμη και η Ιερουσαλήμ. Οφείλετε να συνεισφέρετε και στο μέλλον.

91. Ταξίδι στη Δανία, του μεσαίωνα, της εργατικής τάξης και της μετα-μοντερνικότητας!

Η Σέβη Χατζοπούλου καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Roskilde της Δανίας, εστιάζει σε δύο χαρακτηριστικά για την ανάπτυξη του δανικού κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου: α) στους βαθιά ριζωμένους θεσμούς από τις αρχές του 19ου αιώνα και β) στο υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού που βασίζεται στη διά βίου εκπαίδευση. Οι άνδρες και οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ισότιμα, η δομή των αμοιβών είναι η ίδια για όλους, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών είναι ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο. Οι Δανοί εκτιμούν την πολιτική τους ελευθερία, τις παροχές για την εκπαίδευση και την υγεία και την αξιοκρατική σχέση με τους κυβερνώντες. Έρευνα του ΟΗΕ το 2012 κατατάσσει τη Δανία τη χώρα «με τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους της Γης». Όμως υπάρχει ένας σκεπτικισμός για την κατάταξη των πλουσιοτέρων κρατών στις πρώτες θέσεις των αξιολογήσεων: «η έκθεση δεν υποστηρίζει επαρκώς το ενδεχόμενο κάποιοι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι παρά την απουσία οικονομικής ανάπτυξης» (Περιοδικό Forbes, 2012). Άλλωστε μια άλλη πρόσφατη έρευνα καταγράφει στη Δανία, στη Φινλανδία και στη Σουηδία το υψηλότερο ποσοστό γυναικών που δηλώνουν ότι έχουν υποστεί βία στην Ευρώπη (Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2014).

(«Ταξίδι στη Δανία, Βίντεο και Φωτογραφίες διάρκειας 6’ λεπτών): Μεσαίωνας: Ένα μεσαιωνικό παζάρι, Εργατική Tάξη: Μουσείο Εργατών Arbejdermuseet, Μοντερνικότητα: Γέφυρα Øresund από τη Δανία ως τη Σουηδία, Κοπεγχάγη, Η Μικρή Γοργόνα, Skagen η συνάντηση της Βαλτικής θάλασσας με τη Βόρεια θάλασσα, Φωτογραφίες

Το δανικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει τις ρίζες του στα καθεδρικά και μοναστηριακά σχολεία που ίδρυσε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στις αρχές του Μεσαίωνα (12-13^ος αιώνα). Στη Δανία έφτασε η «Προτεσταντική Μεταρρύθμιση» (1517-1648) του Μαρτίνου Λούθηρου που καταδίκαζε την πώληση συγχωροχαρτιών και την απόλυτη εξουσία του Πάπα προωθώντας την απελευθέρωση του δυτικού χριστιανισμού από το σχολαστικισμό της σκέψης. Αυτό είχε ως συνέπεια την παράλληλη πτώση της φεουδαρχίας, τον κατατεμαχισμό των ηγεμονιών και την έναρξη διαμόρφωσης μιας «διεθνούς κοινωνίας και δικαίου». Τα δανικά σχολεία πλέον ελέγχονται από το Στέμμα με κύριο σκοπό την προετοιμασία των θεολογικών σπουδών διδάσκοντας τους μαθητές να διαβάζουν, να γράφουν και να μιλούν Λατινικά και Ελληνικά. Μια πρώτη προσπάθεια για ένα πρωτοβάθμιο εκπαιδευτικό σύστημα ανοιχτό σε όλα τα παιδιά εμφανίζεται το 1721 με το θρησκευτικό κίνημα του Πιετισμού και την εμφάνιση των ιδεών φιλοσόφων όπως του Ρουσσώ. Το 1871 η βιομηχανική, επιστημονική, τεχνολογική ανάπτυξη οδήγησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση προς δυο κατευθύνσεις: των γλωσσών καιν των μαθηματικών επιστημών. Σήμερα η εκπαίδευση στη Δανία είναι υποχρεωτική για τα παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών έστω και αν δεν είναι υποχρεωτικό να παρακολουθήσουν το Folkeskole/«δημόσιο σχολείο». Περίπου το 16% των μαθητών φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία.

92. Ταξίδι στην Ιρλανδία, της λογοτεχνίας και των εκατομμυρίων μεταναστών!

Πολιτικά το νησί της Ιρλανδίας διαιρείται ανάμεσα στην Δημοκρατία της Ιρλανδίας, και στο βορειοανατολικό τμήμα της Βόρειας Ιρλανδίας που ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα προϊστορικά ευρήματα δείχνουν πρώιμη εγκατάσταση από το 8.000 π.Χ. Ο Πτολεμαίος ονόμαζε το νησί «Μικρή Βρετανία». Οι Κέλτες της Ιρλανδίας είχαν αναπτύξει έναν αξιόλογο πολιτισμό βασισμένο στην οικογένεια και στη φυλή, τον οποίο συνάντησε ο Άγιος Πατρίκιος (389; – 460) όταν πήγε να διαδώσει το χριστιανισμό. Μετά την εισβολή των Νορμανδών (12^ος αιώνας) η Αγγλία διεκδίκησε την κυριαρχία του νησιού. Τον 17^ο αιώνα ένα προτεσταντικό αγγλικό σύστημα έφερε σε σημαντικά μειονεκτική θέση την καθολική πλειοψηφία και τους προτεστάντες διαφωνούντες. Το 1801 η Ιρλανδία έγινε ένα μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου. Ακολούθησε ο πόλεμος της ανεξαρτησίας, η διχοτόμηση του νησιού και η δημιουργία του ελεύθερου κράτους της Ιρλανδίας. Η Ιρλανδική κουλτούρα, λογοτεχνία και μουσική έχει μια σημαντική επιρροή σε άλλους πολιτισμούς και σε μικρότερο βαθμό στις επιστήμες. Μερικοί από τους πιο διάσημους συγγραφείς έχουν καταγωγή από την Ιρλανδία, όπως οι Jonathan Swift, James Joyce, William Butler Yeats, Oscar Wilde, George Bernard Shaw και Samuel Beckett.

(«Ταξίδι στην Ιρλανδία, Βίντεο και Φωτογραφίες διάρκειας 7’ λεπτών): Δουβλίνο – Σε ένα ιρλανδέζικο μπαρ, Το Μοναστήρι Clonmacnoise, Η Μονή Kylemore (Galway), Εθνικό Πάρκο Connemara, Το Κάστρο Ashford, Οι Βραχώδεις Ακτές του Moher (Liscannor), Cohn το λιμάνι από όπου έφυγαν 2.5 από τα 6 εκ. μετανάστες… και ο Τιτανικός, Ο Κύκλος με τις Πέτρες (Drombeg), Εθνικό Πάρκο Killarney

Το Ιρλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει τη δομή των τριών επιπέδων της πρωτοβάθμιας, της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι Ιρλανδοί έχουν χαρακτηρίσει την εκπαίδευση ως το κλειδί για το μέλλον τους και γι’ αυτό επενδύουν τεράστια κρατικά κονδύλια στον τομέα αυτό. Η εκπαίδευση τους προσελκύει ένα μεγάλο αριθμό σπουδαστών απ’ όλο τον κόσμο καθώς είναι μια εξαιρετικά φιλική/φιλόξενη χώρα (πρώτη πιο φιλική χώρα του κόσμου για τα έτη 2008 και 2010), μιλάνε αγγλικά, είναι ασφαλής, έχει μια ανοιχτή οικονομία με πάνω από χίλιες πολυεθνικές να έχουν την έδρα τους εδώ και διαθέτει ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα (Pisa, 2009, 8η θέση).