Η ιστορία του κινητού των 3 € και ένα επιμύθιο του Αισώπου

Το smartphone των 3 €

Στις αρχές του 2016, πριν από ένα μόλις χρόνο δηλαδή, η ινδική εταιρία “Ringing Bells” ανακοίνωσε την κυκλοφορία του “Freedom 251”, που θα διέθετε τα χαρακτηριστικά ενός τυπικού android smartphone, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα, αλλά θα είχε τιμή περίπου 3 €!

Η είδηση πήρε αμέσως τεράστια έκταση και διαδόθηκε πέρα από τα σύνορα της Ινδίας. Ταυτόχρονα βέβαια διατυπώθηκαν και ενστάσεις για την αξιοπιστία του εγχειρήματος. Ενδεικτικό είναι το άρθρο της “The Telegraph“, που τον Ιούλιο του ίδιου έτους ανακοινώνει την έναρξη κυκλοφορίας του απίστευτα φθηνού κινητού, την επόμενη μόλις εβδομάδα. Μάλιστα, σύμφωνα με το άρθρο, εκπρόσωπος της εταιρίας φέρεται να δηλώνει ότι πρόκειται άμεσα να σταλούν τα πρώτα 200.000 κινητά στους ενδιαφερόμενους που είχαν προχωρήσει εδώ και καιρό στην παραγγελία τους.  Ταυτόχρονα όμως διατυπώνονται και σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την αξιοπιστία της εν λόγω εταιρίας, καθώς σύμφωνα με πολλούς επιστημονικούς φορείς, σήμερα είναι αδύνατο να κατασκευαστεί smartphone, ακόμη και στην Ινδία, με κόστος μικρότερο των 30-40 €.

 Για να μην τα πολυλογώ, στις 29 Δεκεμβρίου, πριν από ένα μήνα δηλαδή, ο Managing Director της “Ringing Bells” παραιτήθηκε, αφού… ποτέ δεν παραδόθηκε ούτε μία συσκευή σε κανέναν ενδιαφερόμενο! Περισσότερες πληροφορίες βρίσκονται στο ScoopWhoop.

Ωστόσο, κάποιες άλλες πολύ έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι έχει ιδρυθεί ήδη εταιρία με άλλη επωνυμία που συνεχίζει τη προσπάθεια. Δεν αναφέρω περισσότερα στοιχεία για να μη γίνω μέρος ενός ίσως κακόγουστου αστείου.

Το laptop των 100 $

Όλη αυτή η πορεία του εγχειρήματος ξύπνησε μνήμες: Μου θύμισε την περίφημη ιστορία του Διεθνούς εγχειρήματος OLPC (One Laptop Per Child) που προώθησε την ιδέα κατασκευής ενός laptop των 100 $, σε μια χρονική στιγμή που τα laptops κόστιζαν στην αγορά περίπου 1.000 $. Τα laptop OLPC είχαν περιορισμένες δυνατότητες και έναν καθαρά εκπαιδευτικό χαρακτήρα, ενώ κυκλοφόρησαν σε μια εποχή που στην Ελλάδα τα σχολεία δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα φυσικά να διαθέσουν παρόμοιο τέτοιο εξοπλισμό στους μαθητές τους. Την ίδια περίοδο, θα πρέπει να επισημάνω ότι η είσοδος των Νέων Τεχνολογιών στην εκπαίδευση ήταν στα σπάργανά της και αντιμετωπίζονταν με μεγάλη επιφύλαξη από μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας

            Όταν λοιπόν τότε διαδόθηκε το νέο για τη δυνατότητα παραγωγής laptop με τιμή 100 $, εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας οι περισσότερες ενστάσεις για τη χρήση Νέων Τεχνολογιών και όλοι άρχισαν να ονειρεύονται σχολεία, όπου όλοι οι μαθητές θα διέθεταν το δικό τους laptop στην αίθουσα. Για την ιστορία, να αναφέρω ότι τελικά το θέμα δεν προχώρησε όσο αναμενόταν, γιατί απλά οι τεχνολογικές εξελίξεις ξεπέρασαν την ιδέα: Σήμερα, με λίγα επιπλέον χρήματα, ο καθένας μπορεί να αγοράσει ένα laptop ή κυρίως ένα tablet με πολύ περισσότερες δυνατότητες.

Μήπως… «δεῖ δὲ χρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων»;

Κάνοντας μια αντιπαραβολή της είδησης για την παραγωγή φθηνών smartphones των 3 €, με αυτήν του laptop των 100 $, μπήκα σε σκέψεις.

Αναρωτήθηκα λοιπόν: Αν η είδηση ήταν αληθινή, ή γίνει πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον, ποια θα είναι η άποψή της Πολιτείας, αλλά και της εκπαιδευτικής κοινότητας σχετικά με την ένταξη tablets ή smartphones στη διδακτική διαδικασία; Να επισημάνω βέβαια, ότι αναφέρομαι στην αυστηρή και υπό επιτήρηση χρήση κάποιων δυνατοτήτων των φορητών συσκευών μέσα στην αίθουσα και όχι στην γενικευμένη απελευθέρωση της χρήσης τους από τους μαθητές στους χώρους του σχολείου.

Να προχωρήσω σε μια υπόθεση εργασίας: Έστω ότι ενημερώνονται αύριο όλα τα ελληνικά σχολεία ότι είναι δυνατή η διάθεση smartphones ή tablets για αυστηρά εκπαιδευτικούς σκοπούς, με ένα αντίτιμο 3€/μαθητή. Ποια από αυτά δεν θα προχωρούσαν στον εξοπλισμό τους με αυτές τις φορητές συσκευές, όχι για να τα μοιράσουν στους μαθητές φυσικά και να προσθέσουν κι άλλα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα, αλλά για να τα διαθέσουν αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς σκοπούς;

Θα συνέχιζαν άραγε να υπάρχουν οι σημερινές ενστάσεις από την Πολιτεία και την εκπαιδευτική κοινότητα για την ένταξη κινητών και tablets στη διδακτική διαδικασία ή αυτές θα είχαν παρακαμφθεί ως διά μαγείας;

Θα το προχωρήσω κι άλλο: Αν οι διαδραστικοί πίνακες, τα tablets ή τα laptops κόστιζαν σήμερα 3 € το καθένα, θα ήταν όλα τα σχολεία πλήρως εξοπλισμένα και θα είχε κάθε μαθητής στη διάθεσή του από ένα tablet ή άραγε θα είχε απορριφθεί η χρήση τους γιατί, για παράδειγμα, αποσπούν την προσοχή του μαθητή;

Και για να κλείσω: Μήπως τελικά, κάποια προσκόμματα και αμφιβολίες σε θέματα χρήσης των Νέων Τεχνολογιών δεν οφείλονται τόσο σε παιδαγωγικές απόψεις, όσο σε οικονομικούς λόγους, ακόμη κι όταν αναφερόμαστε στην ένταξη πιο εξεζητημένων συσκευών, όπως τα smartphones ή τα tablets στη διδακτική διαδικασία;

Τo Επιμύθιο

Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.

Μανόλης Κουσλόγλου

http://m-learning-edu.blogspot.gr/

Κράτα το

Κράτα το